Florence Clothier is voor mij een inspirerend persoon. Ze leefde in de vorige eeuw en heeft als psychiater een hoop gedeeld over adoptie. Een korte samenvatting over haar leven/werk vind je op: https://pages.uoregon.edu/adoption/archive/ClothierPAC.htm het is in het Engels, ik kon helaas geen pagina in het Nederlands vinden.
Ze heeft een hoop mooie dingen gezegd en was daarmee haar tijd vooruit! Zo schreef ze dat adoptieouders de biologische ouders nooit konden vervangen, dat was 60 jaar geleden niet echt een uitspraak die begrepen werd. Gelukkig is er sinds een jaar of twintig meer aandacht daarvoor en worden adoptieouders beter toegerust, is er meer bekend over hoe zo'n proces van adoptie, rouw en hechting gaat en is er meer aandacht voor traumatische ervaringen die mensen hebben meegemaakt (en de impact daarvan).
Zelf pleit ik voor meer plek voor onze opgelopen trauma's. We zijn niet volmaakt en we moeten met elkaar stoppen het idee van volmaaktheid en perfectheid hoog te houden. Het bespreekbaar maken van onze trauma's helpt om onze emoties en gedrag beter te begrijpen (begrip voor jezelf), zodat anderen daar beter mee om kunnen gaan. Trauma's klinkt gelijk heel groot, maar het hoeft niet heel groot te zijn ook kleine gebeurtenissen in je leven kunnen van grote impact zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten