De trein naar Taitung

Reizen met het OV in Taiwan is goed te doen. Je kunt het hele eiland rond als je wilt. De TRA (de Taiwaneese NS) heeft stempels uitgegeven die op elk station liggen. Ideaal als je een travel journal bijhoudt, want de stempels zijn leuk om in je journal te stempelen. Het schijnt dat elk metro station in Taipei een eigen stempel heeft. Toen ik ontdekte dat er op elk station stempels moeten zijn, ging ik natuurlijk op stempeljacht. Hieronder een foto van de stempel van Kaohsiung. Prachtig he?! 

We reisden via de Mountain Rail van Kaohsiung naar Taitung. Het gevoel dat we komende week gaan genieten van de prachtige natuur en de hectische stad even achter ons laten is fijn. De rit door de ''bergen'' was prachtig. Het landschap werd groener en groener. 

Toen we na 2,5 uur om 11.30  uitstapten schrok ik mij een ongeluk, ik had mijn paspoort niet! Pieter had het mapje met paspoorten en geld op de ticketbalie in Kaohsiung laten liggen en alleen zijn eigen paspoort meegenomen (terwijl ik op stempel jacht ging). Taitung is maar een klein station, een klein stadje met als je de regio om de stad meetelt 100.000 inw. (niks in vergelijking met een miljoenen stad als Kaohsiung). De informatiebalie was dan ook niet ver weg, alleen de mannen van de balie spraken uiteraard geen Engels. Gelukkig kwam er een jonge vrouw die vroeg of we hulp nodig hadden. We wisten gelukkig zeker waar we de spullen hadden laten liggen (we waren het niet verloren) en ik had nog een foto van hoe alles eruit zag. Na een telefoontje met het hoofdstation van Kaohsiung was het geregeld, de spullen waren bij de servicebalie gebracht. Dus na een treinrit van 2,5 uur stapte Pieter (de schat) weer op de trein met mijn rijbewijs als bewijs weer op de trein terug naar Kaohsiung en bracht ik de spullen naar het hotel. Het was uiteindelijk 19.30 voordat Pieter weer terug was bij het hotel. De rit door tunnels en over ‘’bergen’’ was prachtig. Hieronder een aantal foto’s van de treinrit.

Mijn familie komt oorspronkelijk van Taitung Country. De oostkust is als ik het goed heb ook de plek waar de Portugezen Taiwan bereikten (wat ze Ilha Formosa = mooi eiland noemden). De Amis waar mijn familie toe behoort wonen vooral in deze regio. Er zijn veel oorspronkelijke volken, die vaak in de bergen (oosten) wonen. Veel van deze mensen zijn christen, bijzonder om de hoeveelheid kerken te zien. In het oosten zie je echt meer kerken (met een groot kruis) dan tempels. Ook zie je begraafplaatsen met graven waar een groot kruis op staat. Dat raakt mij altijd wel, het kruis een symbool van dat er hoop en redding is! Waar ook ter wereld zijn er mensen die weten: er is een ander Vaderland.