Tot zover ging alles voorspoedig. We liepen naar de incheckbalie. Slechts 5 minuten en we waren aan de beurt. Pieter deed zijn tas open en... paspoort weg!! Dan ga je denken: Pieter is de hotelkamer niet uitgeweest, het paspoort zat in zijn rugtas in een vakje met rits en hij had het de avond ervoor nog gebruikt.
Bij de incheckbalie alle koffers nog eens open. Tassen op zijn kop. Maar niks! Nothing. En het voelt zo suf. Hoe kan dat nou?! Hotel gebeld, niks gevonden daar.
In de hectiek van het moment besloten we dat ik wel zou vliegen. Pieter drukte de creditcard in mijn handen en we namen afscheid. Ik checkte in, gaf mijn koffers af (als je met China Airlines vliegt mag je twee stuks bagage inchecken) en ik haaste mij naar de security. Eenmaal bij de gate kon ik gelijk aan boord. Op het moment van typen zit ik in het vliegtuig, geen idee hoe het met Pieter gaat en of hij zijn paspoort al heeft. HOpelijk kan hij een noodpaspoort krijgen of ligt zijn paspoort op de stoep voor het hotel.
Mijn reisdocumenten heb ik altijd in dezelfde etui op dezelfde plek in mijn rugtas. Werkt goed, raad ik iedereen aan. Wie vorig jaar meegelezen heeft weet dat dat ook fout kan gaan ;-) Maar goed, toen was het snel opgelost met een treinkaartje terug naar het station waar we opstapten.
Grut grut, wat een gedoe. Pieter heeft alles geregeld, van tickets tot aan hotels enz. En gisteren heb ik een andere telefoon in gebruik genomen (ik typ dit trouwens op mijn telefoon, gepiel!) en dat ding doet steeds wat anders dan ik wil... Haha, zo onvoorbereid ben ik nog nooit op reis gegaan! We gaan het zien. Ik heb een een creditcard en nog 3000 TWD (=100 euro) op zak, dus ik red mij wel.
Twaalf uur vliegen is lang. Vliegen is saai. Maar ik moet zeggen, met Aziaten in het vliegtuig is het goed te doen. Aziaten zijn beschaafd, maken niet onnodig herrie of rommel. Ik schaam me altijd weg als ik met een stel leudruchtige Nederlanders in het vliegtuig zit die doen alsof ze de enige zijn. Goed, ik vermaak me met het boek Chineasy, de podcast ''Formosa files'' (aanrader!) en probeer nog wat te slapen (lukt niet).
Maar he, nu we toch onderweg zijn gaan we er een feestje van maken. De dag is hier al begonnen (want +7 uur tijdsverschil met Amsterdam). Op het moment van schrijven duurt het nog drie kwartier voor we in Taipei zijn. Of beter gezegd Taoyuan. De stad waar de luchthaven is en die in mijn paspoort staat als plek waar ik geboren ben.
Wanneer dit online komt ben ik waarschijnlijk aan het tobben met 3 koffers (en rugzak) die in de trein, metro en dan richting het hotel (in Taipei) moeten. We zitten in hetzelfde hotel als vorig jaar (waar de Merry Christmas slinger onder de airco wappert en waar we een mega fles handzeep bij de ''altijd prijs kerstloting'' wonnen). De beste man achter de balie verslikte zich bijna in zijn water toen hij in mijn paspoort keek: ''Huh?! Jij bent van hier?!'' alleen dan in het Chinees.
Afijn. Ik ben er dus bijna. Met mijn koffers en zonder Pieter.
*Als je iets meer tijd hebt en handig bent met het OV loont het om even te kijken of er ergens anders een directe vlucht gaat. Wij konden vanaf Schiphol rond de kerstvakantie niet meer direct vliegen op Taipei. Toen we vorig jaar op onze derde overstap wachtten zeiden we tegen elkaar: dit doen we nooit meer. Vliegen vanaf Frankfurt kon direct en scheelde zo'n duizend euro. Twee retourtjes met de ICE richting Frankfurt 150 euro. Ons bin zuunig XD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten